Καλησπέρα!!! Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στο Ριτάκι και επίσης περιέχει μια συμβουλή για όσους έχετε ζωάκια και παλεύετε με τις τρίχες τους!
Το καημένο το Ριτάκι είναι το μόνο κοριτσάκι της αυλής και όπως καταλαβαίνετε τραβάει τα μύρια...όλα τα αδερφάκια της, καθώς και οι υπόλοιποι αρσενικοί της γειτονιάς την κυνηγάνε πλέον για ευνόητους λόγους... Είχε εξαφανιστεί για μια-δυο μέρες, καθώς κρύβεται από τους βάρβαρους τους αρσενικούς και εμφανίστηκε μέσα στην εβδομάδα. Την βάλαμε μέσα, την ταίσαμε και την αφήσαμε να περάσει το βράδυ για να κοιμηθεί με την ησυχία της. Το πρωί έπρεπε να την βγάλω έξω, διότι το καμάρι μου, η Μίκρα, έχει ένα θεματάκι με τα άλλα γατάκια, εκτός από την Σόφη την οποία και έχει συνηθίσει...
Πέρασαν, λοιπόν, άλλες δύο μέρες μέχρι να την ξαναδούμε! Αυτή τη φορά, όμως, την έχω κρατήσει μέσα εδώ και τέσσερις μέρες, γιατί δεν ήταν και πολύ καλά και τις πρώτες δύο μέρες κοιμόταν συνεχώς! Έπρεπε να την σηκώνουμε για να πίνει νερό και να φάει λιγάκι. Έχει μείνει φτερό και πούπουλο, αλλά ευτυχώς τώρα πήρε τα πάνω της! Το πρώτο πράγμα που έκανε όταν σηκώθηκε μόνη της ήταν να έρθει και να ξαπλώσει στην αγκαλιά μου... Η Μίκρα έχει αρχίσει να την συνηθίζει επιτέλους...
Πού θέλω να καταλήξω; ...χεχε... Ήθελα να σας πω τα νέα μου και να δώσω, όπως λέγαμε στο σχολείο στο τέλος κάθε κειμένου, το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας μας! Πόσα πια να τραβήξει ένα θηλυκό μόνο του;;;!!! Κορίτσια, αλληλεγγύη!!! ;-)
Ο Κόκκινος που ήταν αρρωστούλης, είναι πολύ καλύτερα, αφού πήρε κι αυτός αντιβίωση και τα σχετικά και άρχισε πάλι τις γύρες...
Τέλος, η συμβουλή μας περιλαμβάνει το θέμα της απαλλαγής από τις τρίχες των χνουδωτών μας λατρείων. Το Σ/Κ μου πέρασε με όλων των ειδών τις δουλειές! Βάζω, λοιπόν, γάντια κουζίνας, τα οποία τα φοράω πολύ εφαρμοστά και είμαι έτοιμη να καθαρίσω τα παράθυρα. Βλέπω ένα χνουδάκι πάνω στο ριχτάρι του καναπέ. Έτσι όπως πάω πιο κοντά, βλέπω και τριχούλες που ούτε η ηλεκτρική, ούτε τα αυτοκόλλητα roll για τις τρίχες μαζεύουν, γιατί οι άτιμες κολλάνε πάνω στο ύφασμα! Αρχίζω, λοιπόν, με τα γάντια να κάνω επαναλαμβανόμενες κινήσεις προς την ίδια κατεύθυνση πάνω στο ύφασμα. Δεν μπορώ να σας πω τί έβγαλα! Αφού τελείωσα με τον πρώτο καναπέ, πήρα σβάρνα και τους υπόλοιπους και είχα στο μυαλό μου συνεχώς να μην ξεχάσω να σας το πω! Α, τα γάντια είναι από αυτά που έχουν ειδική υφή με ανάγλυφους μικρούς ρόμβους στο εσωτερικό της παλάμης και υποθέτω ότι αυτό έκανε και την διαφορά! Το ύφασμα στα ριχτάρια είναι βελουτέ κοντό ανάγλυφο. Δεν ξέρω τίποτα από υφάσματα όπως καταλάβατε!
Ουφ...αυτά... Δεν έχω φτιάξει τίποτα τις τελευταίες τρεις μέρες (πού να προλάβω;), αλλά έχω κάποια από την προηγούμενη εβδομάδα που θα σας τα δείξω σύντομα, αφού κάνω μια μικροδιόρθωση σε ένα κομμάτι!
Φιλάκια πολλά!
Το καημένο το Ριτάκι είναι το μόνο κοριτσάκι της αυλής και όπως καταλαβαίνετε τραβάει τα μύρια...όλα τα αδερφάκια της, καθώς και οι υπόλοιποι αρσενικοί της γειτονιάς την κυνηγάνε πλέον για ευνόητους λόγους... Είχε εξαφανιστεί για μια-δυο μέρες, καθώς κρύβεται από τους βάρβαρους τους αρσενικούς και εμφανίστηκε μέσα στην εβδομάδα. Την βάλαμε μέσα, την ταίσαμε και την αφήσαμε να περάσει το βράδυ για να κοιμηθεί με την ησυχία της. Το πρωί έπρεπε να την βγάλω έξω, διότι το καμάρι μου, η Μίκρα, έχει ένα θεματάκι με τα άλλα γατάκια, εκτός από την Σόφη την οποία και έχει συνηθίσει...
Πέρασαν, λοιπόν, άλλες δύο μέρες μέχρι να την ξαναδούμε! Αυτή τη φορά, όμως, την έχω κρατήσει μέσα εδώ και τέσσερις μέρες, γιατί δεν ήταν και πολύ καλά και τις πρώτες δύο μέρες κοιμόταν συνεχώς! Έπρεπε να την σηκώνουμε για να πίνει νερό και να φάει λιγάκι. Έχει μείνει φτερό και πούπουλο, αλλά ευτυχώς τώρα πήρε τα πάνω της! Το πρώτο πράγμα που έκανε όταν σηκώθηκε μόνη της ήταν να έρθει και να ξαπλώσει στην αγκαλιά μου... Η Μίκρα έχει αρχίσει να την συνηθίζει επιτέλους...
Πού θέλω να καταλήξω; ...χεχε... Ήθελα να σας πω τα νέα μου και να δώσω, όπως λέγαμε στο σχολείο στο τέλος κάθε κειμένου, το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας μας! Πόσα πια να τραβήξει ένα θηλυκό μόνο του;;;!!! Κορίτσια, αλληλεγγύη!!! ;-)
Ο Κόκκινος που ήταν αρρωστούλης, είναι πολύ καλύτερα, αφού πήρε κι αυτός αντιβίωση και τα σχετικά και άρχισε πάλι τις γύρες...
Τέλος, η συμβουλή μας περιλαμβάνει το θέμα της απαλλαγής από τις τρίχες των χνουδωτών μας λατρείων. Το Σ/Κ μου πέρασε με όλων των ειδών τις δουλειές! Βάζω, λοιπόν, γάντια κουζίνας, τα οποία τα φοράω πολύ εφαρμοστά και είμαι έτοιμη να καθαρίσω τα παράθυρα. Βλέπω ένα χνουδάκι πάνω στο ριχτάρι του καναπέ. Έτσι όπως πάω πιο κοντά, βλέπω και τριχούλες που ούτε η ηλεκτρική, ούτε τα αυτοκόλλητα roll για τις τρίχες μαζεύουν, γιατί οι άτιμες κολλάνε πάνω στο ύφασμα! Αρχίζω, λοιπόν, με τα γάντια να κάνω επαναλαμβανόμενες κινήσεις προς την ίδια κατεύθυνση πάνω στο ύφασμα. Δεν μπορώ να σας πω τί έβγαλα! Αφού τελείωσα με τον πρώτο καναπέ, πήρα σβάρνα και τους υπόλοιπους και είχα στο μυαλό μου συνεχώς να μην ξεχάσω να σας το πω! Α, τα γάντια είναι από αυτά που έχουν ειδική υφή με ανάγλυφους μικρούς ρόμβους στο εσωτερικό της παλάμης και υποθέτω ότι αυτό έκανε και την διαφορά! Το ύφασμα στα ριχτάρια είναι βελουτέ κοντό ανάγλυφο. Δεν ξέρω τίποτα από υφάσματα όπως καταλάβατε!
Ουφ...αυτά... Δεν έχω φτιάξει τίποτα τις τελευταίες τρεις μέρες (πού να προλάβω;), αλλά έχω κάποια από την προηγούμενη εβδομάδα που θα σας τα δείξω σύντομα, αφού κάνω μια μικροδιόρθωση σε ένα κομμάτι!
Φιλάκια πολλά!
γεία σου κοριτσάκι!!πόσο χαίρομαι να διαβάζω γατοαναρτήσεις!!!πόσα γατάκια έχεις σπίτι;;και πόσα αδεσποτάκια στην αυλή;δεν υπάρχει τρόπος να στειρωθει το θηλυκό που φρόντισες μέσα στο σπίτι σου..;;τα αδεσποτάκια ζούνε λιγότερα χρόνια,τρέχουν να ζευγαρώσουν τα πατάνε αυτοκίνητα..φυσικά και δεν μπορείς να στειρώσεις όλα τα αδέσποτα ούτε εγώ έχω στειρώσει ποτέ κάποιο αδέσποτο,δεν κάθονται να τα πίασεις είναι άγρια,άσε που μπορεί να είναι και κάποιου και απλά να τριγυρνάνε στην αυλή μας.αλλά αν είσαι σίγουρη πως η θηλυκιά δεν έχει άλλο σπιτικό θα ήταν καλά να την πήγαινες σε ένα κτηνίατρο,να γλίτωνε η γλυκούλα τις μεγάλες ταλαιπωρίες με γέννες και κυνηγητά απο τα αρσενικά...χαίρομαι πάρα πολύ που ο κόκκινος γάτος σου είναι καλά!!!!!!!σε είχα ρωτήσει και στο μπλογκ μου πως τα πάει αλλά μπορεί να μην είχες δει το σχόλιο.εύχομαι να είσαι πάντα γερή κι ευτυχισμένη!!χαίρομαι πολύ να γνωρίζω γατομάνες στην μπλογκογειτονια!!πολλά γατοφιλάκια σε εσένα και σε όλη τη χνουδωτή παρέα σου!!!κι ευχαριστούμε πολύ για τις συμβουλές για τις τρίχες!!πήραμε ένα καλό χτενάκι στο μπέμπη τον βουρτσίζουμε ,κι έτσι δεν έχουμε πολλές τρίχες στο σπίτι,άσε που του αρέσει,αν το κάνεις το βούρτσισμα απαλά είναι σαν χάδι!!!!φιλάκια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Maya μου! Λοιπόν, μέσα στο σπίτι είναι η Μίκρα και η κόρη της η Σόφη. Το Ριτάκι είναι κι αυτό κόρη της Μίκρας και έχει ακόμη τέσσερα αδερφάκια. Τα τελευταία πέντε μένουν στην αυλή μας μαζί με τον Τσίμπλα και τον Κόκκινο. Έχουν σπιτάκι έξω και τα ελέγχουμε τακτικότα! Έχουμε και τρία γειτονάκια που είναι συνέχεια μέσα στην αυλή, οπότε κανένα δεν είναι άγριο! Όλα είναι χαδιάρικα και μπορώ άνετα να τα φροντίσω για ενδοπαράσιτα, ψύλλους, να καθαρίσω τα αυτάκια τους, κλπ. Το Ριτάκι θα το στειρώσω κάποια στιγμή, όπως έκανα και στην Μίκρα μετά την γέννα και στην Σόφη πριν από λίγο καιρό. Προς το παρόν δεν μου πάει καρδιά να την αφήσω έξω. Κι εγώ έχω ειδικό χτενάκι και γάντι, αλλά τα καμάρια μου είναι με τις ώρες τους. Πότε θέλουν και τους αρέσει και πότε δεν το θέλουν καθόλου! Έτσι είναι τα παιδάκια, τί να κάνεις; ;-) Πολλά φιλάκια και σ' εσένα από όλη την γατοοικογένεια! Να μου φιλήσεις τον Μπέμπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήπωπω!!!ολόκληρη γατοοικογένεια!!!θα χαιρόμουν πολύ αν έκανες κάποια στιγμή μια γατοανάρτηση ακόμη με πολλές φωτοραφίες να μας τους σύστηνες όλους έναν έναν!!χιχιιχιχ!!!!!αν το κάνεις σε παρακαλώ ειδοποίησε με δεν θα ήθελα να χάσω τέτοια ανάρτηση!!πολλά γατοφιλάκια απο τον μπέμπη!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάγια μου, στην πρώτη γατο-ανάρτηση είναι όλα τα γατάκια μας, εκτός από τα γειτονάκια! Φιλάκια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα ξεχωριζα τους ανθρώπους που αγαπούν τα ζώα και τα φροντίζουν, ξέρω πως έχουν ποιότητα κι ευγένεια μεσα τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τα χαίρεστε τα μικρά χνουδομπαλάκια σας, είναι τόσο γλυκιά αυτή η φατσούλα,φανταζομαι κι οι υπόλοιπες!!
Εγω μεγάλωσα σε χωριό κι η αυλή του ήταν γεμάτη ζωα οικόσιτα αλλά είχαμε κι επισκέψεις απο αυτά που τριγυρνούσαν στη γειτονιά.
Τώρα στο δικό μου σπίτι δεν έχω αυλή αλλά στο εργαστήριο του άντρα μου μαζεύουμε πολλές γατούλες ,τις ταΐζουμε και κοιμούνται μέσα,που έχει ζέστη.Κάθε απόγευμα που γυρνάει μου λέει "η γκριζούλα δεν ήρθε σήμερα, που να ήταν;"ή" τα μικρα δε φαγανε πολύ" κτλ. Έχουν γίνει η παρέα του!
Άσε που με τις γάτες να περιφέρονται δεν πλησιάζουν ούτε ποντίκια ούτε φίδια που βλέπαμε παλιότερα μιας και το εργαστήριο είναι στην άκρη του χωριού,κοντά σε χωράφια.
Νίκη μου, τα ζωάκια είναι τα πιο αγνά πλασματάκια, ακριβώς σαν παιδάκια! Θέλουν μόνο αγάπη και φροντίδα! Οι γατούλες που σας βρήκαν είναι τυχερές! Ετοιμάζω την σημερινή ανάρτηση και έχει αναφορά και σ'εσένα! Μου θύμισες τόσα με τον Φρου-Φρου! Φιλάκια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήτέλεια!!σε ευχαριστώ!!πολλά γατοφιλάκια!! =^.^=
ΑπάντησηΔιαγραφήμπορείς να μου δώσεις το λινκ της πρώτης γατοανάρτησης;εκτός αν εννοείς αυτήν εδώ..επειδή ψάχνω στις αναρτήσεις σου και δεν την βρίσκω!φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήMaya μου, το λινκ είναι http://kosmimatoneiro.blogspot.com/2012/01/blog-post_11.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου το βάλω και στο blog σου σε ένα σχόλιο για να το δεις στα σίγουρα! Είσαι μια πολύ γλυκιά γατομαμά! Φιλάκια!
σε ευχαριστώ πολύ καλή μου!!καλό ΠΣΚ!!πολλά γατοφιλάκια!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως μου είχε ξεφύγει αυτή η ανάρτηση??? Χίλια μπράβο φιλενάδα! Οι άνθρωπο με τέτοιες ευαισθησίες δε μπορεί παρά να'ναι εξαίρετοι άνθρωποι! Πολλά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις παρατήρησα ότι μου'χε ξεφύγει... 1 χρόνο..! Χα χα!!! Φιλάκια πάλι και πάλι!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχιχιχιχι!!! Το Ριτάκι από τότε δεν έχει φύγει από το πλευρό μας και ούτε μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν χωρίς να την έχουμε μαζί μας!!! Να είσαι καλά, Κουκλίτσα μου!!! Πολλά πολλά φιλιά
Διαγραφή